Alpinistykę górską z alpinistyką przemysłową łączy między innymi używanie podobnego sprzętu alpinisty. Karabinki, uprzęże czy chociażby liny – znajdują zastosowanie w ekwipunku jednych i drugich.

Rodzaje lin stosowanych w alpinistyce przemysłowej

W oparciu o rozciągliwość lin wyróżniamy ich trzy rodzaje:

Liny dynamiczne — wykorzystywane w alpinistyce górskiej. Rozciągają się nawet do 40%, co w połączeniu z ich konstrukcją idealnie sprawdza się podczas amortyzacji upadku, pochłaniając większość wytworzonej po odpadnięciu energii.

Liny półstatyczne — wykorzystywane w alpinistyce przemysłowej, choć nadają się również do użytku przez ratowników, speleologów lub konstruktorów parków linowych, gdy w grę wchodzi wspinanie się „na wędkę”. Rozciągają się od 2,5% do maksymalnie 5%, przez co niemal nie pochłaniają wytworzonej podczas odpadnięcia energii, tym samym nie nadają się do wspinaczek z asekuracją dolną ani nigdzie tam, gdzie istnieje ryzyko długich odpadnięć. Liny półstatyczne często błędnie określane są linami statycznymi.

Liny ultrastatyczne — wykorzystywane do autoratownictwa jaskiniowego lub w czasie interwencji ratowniczej. Są to liny przeznaczone specjalnie do asekuracji ratowników, a ich rozciągliwość nie przekracza 0,5%.

Charakterystyka lin półstatycznych (statycznych)

Liny półstatyczne, a więc te należące do sprzętu alpinisty przemysłowego, poza rozciągliwością od lin dynamicznych odróżnia jeszcze odporność na uszkodzenia. Np. specjalne liny dla speleologów mogą być wyjątkowo odporne na ścieranie, błoto i wodę, a te stricte do użytku przemysłowego cechować może wytrzymałość na substancje chemiczne i wysokie temperatury, dzięki pokryciu rdzenia liny dodatkową warstwą z aramidu. Liny statyczne możemy podzielić na dwa typy: typ A oraz typ B.

Liny typu A są bardziej wytrzymałe i wydajne dynamiczne, dlatego wybiera się je częściej i są głównym typem lin w alpinistyce przemysłowej. Ich wytrzymałość statyczna w warunkach testowych to 22 kN przy obciążeniu 100 kg.

Liny typu B są mniej wytrzymałe, przez co również mniej popularne. Wykorzystuje się je głównie w sytuacjach, w których konieczne jest ograniczenie ciężaru sprzętu. Liny typu B są lżejsze od lin typu A, przez co czasem sięga się po nie podczas wypadów speleologicznych lub ratowniczych. Należy wtedy zachować szczególną ostrożność podczas użytkowania i zwracać uwagę na kondycję liny, a w szczególności unikać jej ocierania. Wytrzymałość statyczna typu B w warunkach testowych to 18 kN przy obciążeniu 100 kg.

Średnica lin statycznych wynosi od 8 do 16 mm. W alpinistyce przemysłowej zwykle wykorzystuje się liny o średnicy 10 mm.

Ostrożność — najważniejsza dla alpinisty

Bezpieczeństwo podczas alpinistyki jest kluczowe. Nagłe zerwanie się liny może zakończyć się tragicznie, dlatego ważne jest, aby przed każdym użytkowaniem sprawdzić stan całej liny i w miarę możliwości nie narażać jej na potencjalne uszkodzenia.