Dziecko poznaje świat. Dotyka, wącha, nasłuchuje, smakuje, a więc poznaje wszystko w najbardziej dostępny i możliwy dla siebie i swojego etapu rozwojowego sposób. To poznawanie rozpoczyna się bardzo wcześnie, bo jeszcze w okresie płodowym i trwa do ok. 7 roku życia.

O integracji sensorycznej mówi się coraz więcej. Obecnie ustalenie faktycznych przyczyn nieprawidłowego funkcjonowania dziecka nie może odbyć się z pominięciem wcześniejszej diagnozy SI. Wraz ze wzrostem świadomości specjalistów i rodziców, możliwe jest wspieranie malucha od pierwszych miesięcy. W żłobku sensorycznym dziecko rozwija naturalną ciekawość świata i stymuluje rozwój wszystkich zmysłów.

Integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna to proces integrowania nowych informacji dostarczanych przez wszystkie zmysły z dotychczas nabytymi doświadczeniami. Mózg dokonuje organizacji wrażeń sensorycznych dostarczonych przez receptory – segreguje, rozpoznaje, interpretuje i integruje nowe informacje i wcześniejsze doświadczenia. W teorii integracji sensorycznej przyjmuje się również kilka podstawowych założeń.

1. Inner driver, czyli naturalny, wewnętrzny pęd do rozwoju u każdego dziecka

Dziecko pozbawione dostępu do bodźców doświadcza zubożenia, które przekłada się na jego rozwój. Tym samym nie może realizować swojej wewnętrznej potrzeby poznawania świata. Zabawki i pomoce sensoryczne umożliwiają dostarczanie dziecku wszystkich bodźców, których aktualnie potrzebuje.

2. Plastyczność neuronalna

Istotny wpływ na plastyczność neuronalną mają trzy czynniki: krytyczne okresy rozwojowe, aktywność dziecka w podejmowaniu działań i środowisko, w którym funkcjonuje. Plastyczność neuronalna, a więc zdolność mózgu do zmian, przebiega dynamicznie u dzieci najmłodszych. W tym okresie dostarczanie kontrolowanych bodźców może istotnie oddziaływać na zmiany układu nerwowego i zapewnić skuteczność terapii integracji sensorycznej.

3. Sekwencyjny rozwój procesów integracji sensorycznej

Sekwencja uwidacznia się w zachowaniach dziecka. Obecne złożone zachowania wykształcają się na bazie podstawowych, nabytych uprzednio.

4. Reakcje adaptacyjne

Jeżeli proces integracji sensorycznej przebiega pomyślnie, dziecko nabywa odpowiednich reakcji, które umożliwiają mu adaptację do wymagań otoczenia. Dzięki temu potrafi adekwatnie zareagować w określonej sytuacji. Te pozytywne doświadczenia wpływają na wykształcenie bardziej złożonych reakcji adaptacyjnych.

5. Integralność systemu nerwowego

Mózg stanowi całość, a ośrodki korowe i podkorowe są wzajemnie zależne. Ze względu na te wzajemne powiązania zachodzące w ośrodkach podkorowych procesy sensoryczne wpływają na prawidłowe funkcjonowanie struktur korowych.

Integracja sensoryczna dziecka rozpoczyna się jeszcze przed jego narodzeniem, dlatego tak ważne jest, aby zapewnić mu jak najlepszą przestrzeń do rozwoju już od pierwszych miesięcy. Pamiętajmy o tym, że zaburzenia integracji sensorycznej skutkują powstawaniem trudności w funkcjonowaniu dziecka i wpływają na jego zachowanie w późniejszych okresach rozwojowych.