Kukurydza jest dość chętnie wykorzystywana jako pasza dla świń. Zawiera ona bowiem wiele substancji energetycznych, które pozwalają w odpowiedni sposób zaspokoić potrzeby trzody chlewnej. Ponadto kukurydza jest dość tanią paszą, zwłaszcza jeżeli poza hodowlą trzody chlewnej rolnik samodzielnie uprawia także właśnie kukurydzę – w urodzajnych latach może on otrzymać bowiem nawet kilkanaście ton mokrego ziarna z jednego hektara. Zebraną samodzielnie paszę należy jednak dosuszyć, gdyż ziarno może mieć nawet powyżej 30% wilgotności. Nieosuszone uległoby zatem szybkiemu zepsuciu. Inną metodą na odpowiednią konserwację ziarna jest jego zakiszanie w rękawie foliowym.

Dosuszanie kukurydzy

Dosuszanie kukurydzy polega na poddaniu ziarna działaniu gorącego powietrza. Proces ten wykonuje się w przystosowanych w tym celu instalacjach. W procesie dosuszania ziarno może jednak ulec uszkodzeniu, co skutkuje pozbawieniem go wartości odżywczych. Co więcej, dosuszanie wiąże się z koniecznością poniesienia wysokich kosztów. Im wyższa jest wilgotność kukurydzy, tym proces dosuszania będzie dłuższy, a zatem droższy.

Zakiszanie kukurydzy

Drugą metodą konserwacji kukurydzy jest jej zakiszanie w rękawach foliowych. Na rynku istnieją przedsiębiorstwa, które świadczą usługi zakiszania, jednak w przypadku producentów hodujących trzodę na większą skalę, zasadnym może być zakup odpowiedniej instalacji pozwalających na upakowanie ziarna w rękawie. Niewątpliwą zaletą zastosowania procesu zakiszania jest fakt, że na ziarno kukurydzy nie oddziałuje się wysoką temperaturą jak w przypadku osuszania, przez co ziarno zachowuje swoje składniki odżywcze. Co więcej, zakiszanie jest znacznie tańsze niż osuszanie, zwłaszcza w przypadku ziarna, które cechuje wysoka zawartość wody.

Zastosowanie kukurydzy w żywieniu trzody chlewnej

Stosując kukurydzę jako paszę dla świń, należy przede wszystkim pamiętać, iż tego rodzaju zboże jest podatne na skażenie mikotoksynami. Wpływa na to długi okres wegetacji, a niewłaściwe warunki pogodowe sprzyjają rozwojowi pleśni. Zebrane ziarno może być więc porażone toksynami, w tym zwłaszcza niebezpiecznym dla trzody zearalenonem. Zatrucie stada wskazaną toksyną może doprowadzić do rozregulowania rozrodu, gdyż wykazuje ona działanie podobne do niektórych hormonów loch. Konsekwencją zatrucia mogą być zatem problemy z pokryciem, poronienia czy rodzenie martwych prosiąt. Aby przeciwdziałać tego typu skutkom, ziarno należy wzbogacać dodatkami unieszkodliwiającymi te związki, a także pamiętać o zbilansowaniu białka. Kukurydza jest bowiem zbożem o jego niskiej zawartości, dlatego konieczne może być zastosowanie dodatkowych pasz wysokobiałkowych, a także premiksu.

Kukurydza może być stosowana w żywieniu wszystkich grup trzody, przez co warto zastanowić się nad jej samodzielną uprawą, zwłaszcza, że zboże to nie wymaga wysokiej jakości gleby. Wadą samodzielnej uprawy kukurydzy jest jednak dość wysoki koszt materiału siewnego oraz konieczność zastosowania parku maszynowego. Z drugiej jednak strony, przy starannej uprawie z kukurydzy można osiągnąć znacznie wyższy plon aniżeli w przypadku innych zbóż.

Podsumowanie

Zastosowanie kukurydzy w żywieniu trzody chlewnej ma zarówno swoje plusy, jak i minusy. Z jednej strony kukurydza ma bowiem znacznie lepsze wartości odżywcze niż inne zboża, natomiast z drugiej –  mniej białka. Głównym źródłem energii w kukurydzy jest bowiem skrobia. Wszystkie wskazane powyżej czynniki wpływają na wysoki potencjał ekonomiczny paszy.