Alkoholizm jest chorobą, która niesie ze sobą szereg negatywnych skutków dla samego alkoholika, a właściwie sprawia, że nie może on już funkcjonować w normalny sposób. Konsekwencje dotyczą zarówno psychiki chorego, jego życia społecznego, duchowego, a także mają swój bezpośredni wpływ na stan jego zdrowia fizycznego. Alkoholizm powoduje u chorego wycofanie, nieumiejętność wypełniania swoich codziennych obowiązków, zarówno tych zawodowych jak i rodzinnych. Jednakże, aby w ogóle móc podjąć próbę leczenia, konieczne jest zrozumienie problemu przez samego chorego, a następnie wdrożenie odpowiedniej metody leczenia. Wśród najpopularniejszych metod, jakie stosowane są w Polsce można wymienić między innymi psychoterapię prowadzoną w wyspecjalizowanych jednostkach zamkniętych oraz farmakoterapię. Jednakże, warto zapoznać się także z innymi, które należą do współczesnych sposobów walki z tym właśnie uzależnieniem.

Model Minnesota

Jego nazwa pochodzi od miejsca, w którym powstał w 1946 roku. W Polsce pierwszy raz zaczerpnięto pewne aspekty tego modelu w połowie lat 80 XX wieku. Przede wszystkim w modelu tym zakłada się, że alkoholizm jest chorobą przewlekłą, która postępuje i prowadzi do śmierci pacjenta, ale też że jest to choroba niezawiniona. Alkoholizm nie jest konsekwencją żadnej innej choroby. Bardzo ważne jest też to, w jaki sposób wygląda terapia, a zakłada ona indywidualne podejście do każdego pacjenta, wsparcie leczenia terapią grupową, ale w grupach mniej licznych oraz aktywny udział osób najbliższych podczas zdrowienia. Każdemu pacjentowi należy się zarówno zrozumienie, jak i szacunek. Pacjent powinien dożywotnio odstawić wszelkie środki psychoaktywne. Stosowane są mitingi AA, a także Program Dwunastu Kroków.

Model psychoterapii strategiczno-strukturalnej stworzony przez Mellibrudę

Elementy tego podejścia również są stosowane w polskich oddziałach terapeutycznych. W myśl modelu przyjmuje się, że alkoholizm pojawia się w konsekwencji działania czynników społecznych, biologicznych jak i psychicznych. Odpowiedzialne są za to trzy mechanizmy: nałogowej regulacji emocji, iluzji i zaprzeczania oraz rozproszenia i rozdwojenia osobowości. Terapia podzielona zostaje na etapy. W początkowej fazie kluczowe jest rozpoznanie własnego uzależnienia, odstawienie alkoholu i podjęcie leczenia. Następnie pod lupę brane są wyżej wspomniane mechanizmy uzależnienia tak, aby nie powracały. W trzecim etapie podejmuje się pracę nad zmianą zachowań osoby uzależnionej, co dokonuje się poprzez naprawienie szkód oraz zapobieganie nawrotom choroby. W ostatnim etapie chory powinien ustabilizować swoje życie prywatne, naprawić szkody wyrządzone przez picie w życiu osobistym, powinien też poprawić swoje relacje z otoczeniem.

Farmakoterapia

W ostatnim czasie szalenie zyskała na popularności, jako jedna z metod leczenia alkoholizmu. W tym celu wykorzystuje się takie substancje jak akamprozat oraz naltrekson. Dodatkowo, prowadzone są badania nad zastosowaniem litu w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej, inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, takich jak fluoksetyna, fluwoksamina, citalopram, sertralina oraz badana jest także tianeptyna. Zastosowanie leków ma zmniejszać spożycie alkoholu, wydłużać okresy abstynencji, a także zwiększać motywację do leczenia. Oczywiście, aby farmakoterapia przyniosła długotrwałe efekty, powinna iść w parze z psychoterapią.

Alkoholizm to złożony problem, dlatego wykorzystuje się różne sposoby walki z tą chorobą. Dzięki specjalistom, którzy ciągle badają problem choroby alkoholowej, możliwe jest opracowywanie nowych metod, które pomogą chorym skutecznie walczyć z nałogiem.